Σπάει στο χώμα το ρόδι.
Σκάγια κοκκινωπά και μπίλιες ασημένιες
τρυπώνουν στα παιχνίδια τους,
στο νερό τους,
βάφουν τον παιδικό τους τοίχο.
Ένας μπόγος γίνονται.
Ένα δεμάτι για τη φευγάλα
κι ύστερα η θάλασσα
κι ένα ταμπούρο στη καρδιά τους.
Ύστερα η θάλασσα αναδεύεται
στης μάνας τους το δάκρυ.
Ύστερα το αλάτι, κρίμα λευκό
στο πιάτο σου.
Θεέ μου, μη κοιμηθείς απόψε.
Εμιγκρέδες ~ Μαρία Κρασοπούλου από την ποιητική συλλογή «Ήχοι Αθόρυβοι» εκδόσεις Γαβριηλίδη 2016
