Με ήλιο αφιλτράριστο
νερό φαρμακωμένο
σε βραγιές ανάμεσα
βιασμένοι σπόροι βλασταίνουν
-σαν την ελπίδα στα χαλάσματα-
ανθοβολούν.
Γη τρομοκρατημένη
ζείδωροι ακόμα οι καρποί σου
ώρα που ο χρόνος παρακολουθεί
τοκετούς της φύσης
-με ολοένα αυξανόμενες καισαρικές τομές-
προετοιμάζοντας την εκδίκησή της.
Β.Β.( από την ποιητική συλλογή »Σαράντα μίλια σιωπή» εκδ. Ιωλκός, 2011)
